Het was lang geleden.
Hij was alleen.
Niet gehoord, wie was hij?
Hij was er wel,
maar tja, een klein wezentje,
tussen alle grootheden.
Later werd hij belangrijk.
Niet als leider, maar als lijder.
Zijn gevoel werd werelds.
Zo ook zijn hartstocht.
Hij hield van iedereen.
En iedereen hield van hem.
Hij was ermee geboren.
Om ermee te sterven.
Het gevoel het te weten,
wat anderen niet wilden weten.
Bovenstaande, is voor veel grootheden,
een levensweg geweest.
De mens als oppermacht, wil klein blijven.
Omwille van het bezitten.
En uiteindelijk, bezit je alleen,
hetgeen je ziet, als je je ogen sluit.
Het niets.
Alleen je gedachten,
kun je meenemen in het hiernamaals.
Momenten, zijn momenten.
Ze zijn er om je te laten voelen,
dat je er even bent.
En uiteindelijk ben,
je er niet meer.
Echter,
Houden van,
transporteert zich.
Tijd kent het niet.
Vorm kent het niet.
Het zit in je geest.
Het leeft voort in anderen.
Een onuitwisbaar bezit.
Besef dat je ergens van houdt,
en je zult het leven bezitten.
Ger Broeder
8 maart 1994, 23:55 uur